1917’de Rusya’da konsolide devrimci güç, İkinci Tüm Rusya İşçi ve Asker Vekilleri Sovyetleri Kongresi, Vladimir Ilich Lenin’in başkanlığındaki Halk Komiserleri Hükümeti, Halk Komiserleri Konseyi’ni (Sovnarkom) atadı.

Almanya ile barış konusunda anlaşma sorunu, Lenin ile Devrimin Avrupa’ya yayılmasına güvenen ve Almanya ile düşmanlıkların kalıcı bir devrimci savaşa dönüştürülmesini savunan Rus solu içindeki muhalefet arasında ilk çatışmaya yol açtı.

Bununla birlikte, Lenin’in acil barışı sağlama tutumu galip geldi.

Dış cephenin istikrara kavuşturulması, Kızıl Ordu’ya, çevre bölgelerin dış güçler tarafından kışkırtılan karşı-devrimci girişimlerin örgütsüzleştirilmesine izin verdi.