KENDİ DÜNYAM

Ömür bir nefestir, dost yüzü Kabe
Düştüm sevdalara koşar giderim
Bu yolda kar, zarar girmez hesaba
Sel oldum, köpürdüm, coşar giderim

Benim umurumda mı bayramla düğün
Ben kendi dünyamda mutluyum her gün
Yeter ki dost bana gel desin bir gün
Sırat köprüsünü aşar giderim

Yusuf’um zındanda ahu zar iken
Ben Hakk’a tapardım, Tanrı yar iken
Dostu kucaklayıp sarmak var iken
Taşları bağrıma başar giderim

Can toprak olur mu kazma, kürekle
Ömür mü uzarmış niyaz dilekle
Nikâh mı kıymışım kahpe felekle
Canı bedenimden boşar giderim

Böyle bir sevdaya düştükten beri
Ünvanmış, şöhretmiş itmişim geri
Varsın desinler ki Deruni deli
Ben kendi dünyamda yaşar giderim.

Hıdır Çam